DHOKAR

WONG urip, dhokar saumpama. Dhokar iku dumadi saka : JARAN : KUSIR lan GROBAG. Jaran sanepane NAPSU; kusir sanepane ATI lan grobag sanepane (awak) RAGA. Kepenak lan orane playune dhokar, gumantung ing kusire. Yen kusire trampil enggone nyekel lis (kendhali) bisa mekak playune jaran sing (arep) mbandhang, akeh penake.Ngingklik lan kumeproke tracak jaran sing berirama, kepenak uga dirungokake.

Jaran dibutuhake kanggo lakune dhokar, lakune urip. Tanpa jaran (tanpa napsu) dudu wong. Yen playune jaran bisa ngingklik normal, kusire ya kepenak,bisa disambi udut. Senajan jaran sing maune ngingklik kepenak iku malih nakal mbengingeh ,mlayu mbandhang, nanging yen kusire trampil enggone ngendhaleni, jaran dadi manut senajan nganggo njeger-njeger,nylenthak-nylenthak.Merga kalah ana ing panguwasane kusir, jarane dadi saya lulut.

Cilakane yen ana kusir sing ora pinter ngendhaleni ,kalah karo nakale jaran sing mbandhang. Playune dhokar gemradag mobat-mabit kanthi rodha sleyat-sleyot kaya arep coplok. Dhokar nggoling, kusire gandhulan, isih terus diseret jaran sing saya nerak-nerak . Yen kaya mengkono, ora mung kusire sing lara kebak tatu, dhokare, wujuding tata lair : raga, ya katut rusak saka keseret playune jaran edan sing ngluwihi taker.. Playune jaran sing ngawur nyimpang dalan, nabrak-nabrak pager,ora nurut dalan sing bener, uga gawe rugine wong-wong sing ketunjang. (Padha karo para koruptor sing ora bisa ngendhaleni playune napsu pepingane sing kliwat take/srakah, rakyat sing keterak dadi kurban, ngrasakake larane).

Kusir sanepane ati sing nemtokake kepenak lan orane lakune dhokar,lakune uripe. Beja apa cilaka, mulya apa sengsara,wong iku, gumantung ing ati jroning laku pengendhalian dhiri, hiya ngendhaleni urubing napsu pirantining uripe. Saumpama urube geni, ya salumrahe( ana watese, sepira butuhe geni kanggo masak apa kanggo nyumet rokok). Dene kok sembrana nganti kobar mulat-mulat, ngobong apa-apa...,lha iki sing jenenge cilaka ora disangga dhewe. Luwih-luwih wong lanang sing uga kena disebut dadi kusire rumah tangga,dhokare ya ngemot anak-bojone. Yen ora pinter nguwasani watak-playune jaran satemah nggoling, ora mung dhokare (ragane dhewe ) sing bubrah-ringseg, anak bojone ya katut lara, dadi korban.* (Djajus Pete, Bojonegoro).-